Porównanie konfiguracji systemów sieciowych na przykładzie WinXp i Win7.

Adres IP- Komputer podłączony do sieci otrzymuje adres IP,  otrzymany adres jest konieczny do zapewnienia komunikacji z pozostałymi urządzeniami w sieci.
Łącząc się  z  Internetem,  w  momencie  negocjacji  protokołu,  komputer  otrzymuje adres IP, na okres trwania połączenia. Po przerwaniu połączenia i kolejnym wejściu do sieci, komputer może otrzymać inny numer. Z punktu widzenia sieci jest on traktowany jak serwer o adresie IP.

Sposób łączenia, w którym przy każdym połączeniu komputer otrzymuje inny adres nazywa się dynamicznym przyznawaniem adresu IP. Komputery  dołączone  do  sieci  na  stałe  mogą  mieć  stałe  adresy  IP.  Żeby  ułatwić ludziom posługiwanie się adresami wprowadzono udogodnienie. Serwery nazwano w sposób łatwy do zapamiętania (np. moje-ip.eu) i stworzono serwis DNS. Jego zadaniem jest zamiana nazwy na kod liczbowy.

 

Maska podsieci (maska sieciowa, netmaska) to liczba całkowita, jednakowa dla wszystkich hostów w danej podsieci.

Długość maski (długość jej zapisu binarnego) jest specyficzna dla konkretnej wersji protokołu IP – jest taka sama jak długość adresu. W przypadku IPv4 wynosi 32 bity.

Stosowanie systemu binarnego do określenia maski jest nieporęczne, przykładowo:

11111111111111111111111100000000 (32 bity)

prościej jest zapisać dzieląc liczbę na cztery oktety

11111111.11111111.11111111.00000000

i zapisując poszczególne oktety w systemie dziesiętnym

255.255.255.0

Ze względu na założenia protokołu IP, maski są "ciągłe", to znaczy że w reprezentacji binarnej składają się zawsze wyłącznie z bloku jedynek i bloku zer.

Brama sieciowa (ang. gateway) – maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.

W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) (ang. default gateway) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.

Ustawienie adresu bramy domyślnej jest – oprócz nadania maszynie adresu IP i maski podsieci – podstawowym elementem konfiguracji sieci TCP/IP. Maszyna bez podanego adresu bramy domyślnej może wymieniać pakiety tylko z komputerami w tej samej sieci lokalnej.

Wobec upowszechnienia się sieci TCP/IP pojęcie bramy sieciowej stało się praktycznie tożsame z routerem, jednak tradycyjnie definiuje się bramę jako komputer działający również z innymi protokołami i w innych warstwach sieciowych:

  • Brama może również odbierać adresowane do siebie pakiety wybranych protokołów i interpretować je na poziomie aplikacji – zwykle określa się ją wtedy jako serwer pośredniczący.
  • Niektóre bramy zapewniają również przeniesienie pakietu z sieci o jednym protokole do sieci o innym protokole. Tak działają bramy przenoszące pakiety z sieci IPv4 do sieci IPv6 przy pomocy np. NAT-PT, lub rozwiązanie stosowane w niektórych wersjach NetWare do przenoszenia pakietów IP przy użyciu protokołu IPX, zwane Netware/IP (NWIP)

DNS (ang. Domain Names System ) jest systemem serwerów przechowujących dane na temat adresów domen.

Dzięki istnieniu serwerów DNS, użytkownicy Internetu mogą posługiwać się adresami WWW w postaci łatwej do przyswojenia (złożonymi z liter i cyfr), gdyż DNS "tłumaczy" je na ciąg znaków rozpoznawanych przez sieć komputerową, czyli na ciąg cyfr. Przykładowo, domena nazwa.pl jest "tłumaczona" na 85.128.128.36 .

DNS to także protokół komunikacyjny opisujący metodę łączenia się klientów z serwerami DNS.

© 2013-2024 PRV.pl
Strona została stworzona kreatorem stron w serwisie PRV.pl